Je bent een van onze cliënten tegengekomen met diens hond of ben je door anderen naar deze site verwezen? Een spreekbeurt over hulphonden of traumahonden in het bijzonder? Of ben je gewoon gewoon geïnteresseerd in dit fenomeen? Hoe het ook zit, hieronder lees je meer over de do’s and don’ts met betrekking tot hulphonden (officieel: assistentiehonden).
Wat wel en wat niet te doen? (Do’s and Don’ts)
Als eerste: een traumahond is een bijzondere hond die zijn baas begeleid. Overal! Altijd! Dat betekent dus ook dat de hond altijd aan het werk zou kunnen zijn als je hem tegenkomt. Daarom is er belangrijke afspraak: leidt de hond niet af! Dus niet uit jezelf de hond gaan aaien, hoe schattig en lief hij er ook uitziet. Niet de hond voeren of expres lokgeluidjes gaan maken en ook zeker niet de toegang versperren. En wil je het helemaal goed doen: vraag dan niet aan de baas van de hond of het wel een échte hulphond is en waarom hij die heeft! Speciaal voor hulpverleners hebben we ook een protocol geschreven hoe ze moeten omgaan met hulphonden (klik hier).
Eigenaren van traumahonden ervaren elke dag dat het bovenstaande wél gebeurd. Veel mensen weten ook niet wat er wettelijk geregeld is (kijk daarvoor hier) . Los van dat het ongepast is is het ook heel confronterend dat we steeds moeten uitleggen waarom we een traumahond als hulphond hebben. Puur omdat je aan onze buitenkant niet kunt zien hoe moeilijk het soms aan de binnenkant voelt. Wat dan wel te doen? Simpel: negeer ons! Niet achter onze rug fluisteren: “Kijk, daar gaat een hulphond!”, en ook niet staren en/of naar ons wijzen. Als we wél met je in gesprek willen dan zorg onze hond daar wel voor. Dan maakt hij contact door uit zichzelf naar je toe te komen, je aan te kijken en/of je aan te raken. En als dat gebeurt, vraag dan pas aan de baas om toestemming om bijvoorbeeld te mogen aaien. Een goede openingsvraag is dan ook: “Heb je veel aan deze mooie hond?”
Gastles?
Onze ervaring is dat de meeste mensen juist heel graag meer willen weten uit oprechte interesse. Dat ze ook graag willen leren wat ze wel of niet moeten doen. En héél vaak blijkt dan ook dat het onbekendheid met hulphonden is waarom mensen reageren zoals ze reageren. Met die mensen gaan we graag persoonlijk, of in een groep, in spreken zodat er meer draagvlak komt, voor alle typen hulphonden! Daarom ook investeren we tijd in het geven van gastlessen of verzorgen we informatieavonden. Neem voor dit soort zaken dan ook gerust contact met ons op. Dan bespreken we de mogelijkheden!